نچاق

وبلاگ خاطرات

نچاق

وبلاگ خاطرات

بهانه گرفتن مالیات نداره؟

قصه اون شاهین را بخوانید که از کبک( که ادعای دوستی اش را داشت ) بهانه گرفت و وقتی از گوشت تن اوتناول فرمود،گفت:( هر چند ناچیز) ولی  شکم گرسنه من دنبال بهانه بود .

از هفته گذشت.۷روز؟

عجب هفته ای گذشت!

امروز بعد از مدتها تنبلی کردن ،سر ساعت پنج صبح لباس مناسب به تن کردم و رفتم پیاده روی و ظرف مدت نیم ساعت ۳۷۰۰ گام از شش هزار گام قرار دادی ام را انجام دادم.

هفته پیش در چنین روز مسافرت چهار روزه ام به همدان انجام گرفته بود و در خانه شب را به صبح رسانده بودم. هفته ای بر من گذشت که متفاوت ترین هفته سال نو بود.گل بود و به سبزه نیز آراسته شد.صدای انفجار های مهیب دلم را از جا کند.محبور شدم با پزشک قلبم تماس فوری بگیرم و ویزیت شوم.

نوه کوچولوی ناز من این هفته برای اولین بار گفت «ببخشید».و من عاشق عذر خواهی قشنگ او شدم.قضیه ازین قرار بود که پسر دایی یازده ساله اش با برادر دوازده ساله اش او را به بازی راه ندادند و او به گریه افتاد و تخم مرغ آب پز خود ر ا روی فرش پهن کرد و من از او خواستم بگه که «عصبانیم».و چنین تلافی نکند.با چشمان اشکبار و قشنگش گفت:« ببخشید».گفت اون دوتا منو عصبانی کردند گفتم بگو عصبانی شده ام.اون دو نفر حسابی بهش خندیده بودند.البته بعد از اینکه دوش گرفت آروم شد.و با هم نیمرو درست کردیم.تازکی ها دوست دارم همه لحظاتم با او پر شود.

اگر نوه 12 ساله ام در ورودی دبیرستان نتواند امتیاز بیاورد چگونه دلداری اش بدهم؟

حق داری. خیلی سخته وقتی می‌بینیم بچه‌مون ناراحته. اول از همه، اجازه بده یه کم باهات همدردی کنم. رد شدن تو یه امتحان مهم برای هر کسی ناراحت‌کننده‌ست، چه برسه به یه بچه 12 ساله.

حالا بریم سراغ اینکه چطوری می‌تونی دلداریش بدی:

  1. به احساساتش احترام بذار: بهش بگو اشکالی نداره که ناراحت باشه، ناامید بشه یا حتی عصبانی بشه. مهم اینه که احساساتش رو سرکوب نکنه. بگو “می‌فهمم خیلی ناراحتی، حق داری.”
  2. بهش یادآوری کن که دوستش داری، مهم نیست چی بشه: این خیلی مهمه که بدونه نمره‌ش هیچ تاثیری روی عشقی که بهش داری نداره. یه جمله ساده مثل “من همیشه عاشقتم و بهت افتخار می‌کنم، مهم نیست نتیجه چی باشه” می‌تونه خیلی کمک کنه.
  3. بهش یادآوری کن که این آخر دنیا نیست: بهش بگو این فقط یه امتحان بوده و هنوز فرصت‌های زیادی برای موفقیت داره. شاید بتونه تو یه مدرسه دیگه ثبت‌نام کنه یا سال دیگه دوباره امتحان بده.
  4. بهش کمک کن یه برنامه بریزه: به جای اینکه فقط بهش دلداری بدی، با هم یه برنامه بریزین که چطوری می‌تونه برای امتحان بعدی آماده بشه. شاید نیاز به کلاس تقویتی داشته باشه یا یه معلم خصوصی.
  5. بهش یادآوری کن که تو گذشته هم موفقیت‌هایی داشته: بهش بگو یادته وقتی فلان کار رو انجام دادی چقدر خوشحال شدی؟ تو خیلی بااستعدادی و می‌تونی هر کاری رو انجام بدی.
  6. یه کاری کنید که حالش خوب بشه: یه فیلم ببینید، برید پارک، یه بازی انجام بدین یا هر کاری که می‌دونید حالش رو خوب می‌کنه.
  7. بهش بگو تو هم اشتباهاتی داشتی: بچه‌ها فکر می‌کنن بزرگ‌ترها هیچ وقت اشتباه نمی‌کنن. بهش بگو تو هم تو زندگی اشتباهاتی داشتی و ازشون درس گرفتی.
  8. بهش یادآوری کن که تلاشه مهمه، نه فقط نتیجه: بهش بگو مهم اینه که تمام تلاشت رو کردی. اگه نتیجه اون چیزی که می‌خواستی نشد، اشکالی نداره. مهم اینه که درس بگیری و دوباره تلاش کنی.

یه نکته خیلی مهم: سعی کن زیاد نصیحتش نکنی. فقط بهش گوش کن و بهش بگو که کنارشی.

حالا بگو ببینم، چه چیز دیگه‌ای تو ذهنته؟

نوه پنهان کار من

 روانشناس کودک و نوجوان،مهراندخت شایگان:

 در این باره توضیح می‌دهد: ابتدا بگذارید این موضوع را تذکر بدهم که وظیفه هر پدرومادری آموزش کودک است و نه تنبیه او. ابزارهای تنبیه و تشویق باید در راستای آموزش کودک به کار گرفته شود نه در جهت تلافی کار بد کودک و دروغگویی او.

 پس در وهله اول شما باید سعی کنید که کودک را متوجه دروغگویی خود بکنید و به او توضیح دهید که دروغگویی زشتی کار او را دوچندان می‌کند.

این روانشناس کودک و نوجوان در ادامه گفت: 

اگر کودک شما به کاری که انجام داده است اعتراف نمی‌کند و دروغ می‌گوید نباید با روش‌های اشتباه او را وادار به اعتراف کنید. به عنوان مثال، برخی از والدین برای اینکه از انجام کار اشتباه توسط کودک خود مطمئن شوند، اعتماد او را جلب کرده و به او احساس در امان بودن می‌دهند و می‌گویند: «اگر فلان کار را انجام داده‌ای ایرادی ندارد…» تا کودک به کار اشتباه خود اعتراف کند. اما این روش نادرستی برای اعتراف گرفتن از کودک است. زیرا در اغلب موارد ، والدین سر قولی که داده‌اند، باقی نمی‌مانند و به محض اینکه کودک به کار اشتباه خود اعتراف می‌کند او را تنبیه و مجازات می‌کنند. این موضوع اعتماد کودک را نسبت به والدین خدشه‌دار می‌کند و باعث منزوی‌شدن و پنهان‌کاری کودک می‌شود. از طرف دیگر اگر هم والدین بخواهند به حرفی که زده‌اند وفادار بمانند و واقعا انجام آن کار اشتباه را بدون ایراد و اشکال بدانند تکرار آن عمل نادرست برای کودک بی‌تفاوت می‌شود.

وی افزود: چون پیش از این والدین به او اطمینان داده‌اند که انجام آن کار ایرادی ندارد و تنها باید به انجام آن اعتراف کند. این شیوه باعث می‌شود که کودک خونسردانه کار اشتباهش را تکرار کند.

پورشایگان به روش درست اشاره کرد و گفت: والدین باید در انتخاب کلمات در صحبت با کودک دقت کنند! به جای جمله قبلی ما می‌توانیم بگوییم چون عمدا این کار اشتباه را انجام ندادی و متوجه ضررهای کاری که کردی، نبودی تو را می‌بخشیم و بعد از اینکه کودک به کار خودش اعتراف کرد می‌توانید از او بخواهید که دفعه بعد این کار را تکرار نکند چون این زیان‌ها را دارد و برایش در مورد ناراحتی و ضرری که این کار برای خودش یا اطرافیان ایجاد می‌کند، توضیح دهید.

کودک، نگران اعتباری است که نزد پدرومادر یا اطرافیان دارد

روانشناس کودک و نوجوان در ادامه درباره علت دروغگویی کودک توضیح داد: وقتی کودک از قبول اشتباهش سر باز می‌زند و به اصطلاح زیر بار نمی‌رود که دروغ گفته و فلان کار را انجام داده و بعد منکر شده است به این علت است که می‌خواهد عزت نفسش را حفظ کند. در واقع کودک نگران اعتباری است که نزد پدرومادر یا اطرافیان دارد و نمی‌خواهد جلوی آنها خرد شود. تحسین دیگران و برداشتی که از کودک دارند که تو بچه خوبی هستی… یا خیلی باهوشی و… باعث می‌شود کودک برای خودش یک جایگاه را در ذهن اطرافیان تصور کند که با برملاشدن اشتباهش این جایگاه ممکن است به کلی فرو بریزد.

وی افزود: کودک نگران این است که ارزشش در نزد پدرومادر کم شود و به همین دلیل دروغ می‌گوید. این مساله از این جهت اهمیت دارد که در مقابل اشتباهات یا کاستی‌های کودک ارزش و اعتبار او را زیر سوال نبریم و در مقابل اشتباهات او واکنش شدید نشان ندهیم. مثل اینکه بگوییم دیگر به تو اعتماد ندارم که دروغ گفتی یا اینکه دیگر دوستت ندارم… این جملات اشتباه است و احساس پنهان‌کاری و دروغ را در کودک تقویت می‌کند.

به کودک احساس امنیت بدهید

این روانشناس در نهایت تاکید کرد: به جای این برخوردها بهتر است به او بگوییم که تو پسر یا دختر خیلی خوبی هستی و ما دوستت داریم اما اگر به این کار اشتباه ادامه بدهی این ضررها را برای تو و بقیه دارد و به او یاد بدهیم که اگر اشتباهی انجام دادی اما حقیقت را گفتی و به کارت اعتراف کردی ما زودتر تو را می‌بخشیم تا اینکه اصلا نگویی. با این روش کودک احساس امنیت و آرامش بیشتری می‌کند و احساس بی‌ارزشی و طرد شدن به او دست نمی‌دهد