یه زیبا رو که همسن خودمه وبچه نداره میگه خوش به حال تو که بچه دار شدی والان نوه هم داری وحظ میبری کاش من زود ازدواج کرده بودم و بچه داشتم.میگم در عوض تو خونه وزندگی لاکچری و محبوبیت داری و من نه.
میگه آره اینا عالیه ولی کاش مث تو بچه هم داشتم میگم شاید باور نکنی که من خیلی اذیت شده ام تو همیشه در اوج بودی و عزیز و شاد حالا تازه متوجه شده ای بچه و نوه هم بد نیست من هنوزم یه اذیت هایی میشم مثلا ناراحتی نوه ها اذیتم میکنه،
زندگی من پستی و بلندی زیاد ی داشته مثلا گاهی دلم خواسته فرار کنم از بس سخت بوده ،ولی نمی شده چون بچه اذیت میشده و زمینگیر شده ام.تو صبرت آزمایش نشده.به قول مادر مرحومه همسر جان،«زندگی همین جوره»,می پرسی چه جور؟هر بار یه طرفش می لنگه.
طعم سختیهای مادرانه رو نچشیده، از دور فقط لذتهاش رو میبینه.
تو تصوراتش فقط شیرینی هاش جا داشته
زندگی با پستی و بلندی هایش هیجان دارد
مثل موج سواری در دریا
لذت زندگی به داشتن همین بچه ها و نوه ها است
موافقم