مردان مهربانند شک نکنید
مردها کاین گریه در فقدان همسر می کنند
بعد مرگ همسر خود ، خاک بر سر می کنند
خاک گورش را به کیسه سوی منزل می برند
دشت داغ سینه خود لاله پرور می کنند
چون مجانین خیره بر دیوار و بر در می شوند
خاک زیر پای خود، از گریه ،هی تر می کنند
روز و شب با عکس او پیوسته صحبت می کنند
دیده را از خون دل، دریای احمر می کنند
در میان گریه هاشان یک نظر با قصد خیر
بر رخ ناهید و مینا و صنوبر می کنند
بعد چندی کز وفات جانگداز او گذشت
بابت تسلیت خود ،فکر دیگر می کنند
دلبری چون قرص ماه و خوشکل و کم سن وسال
جانشین بی بدیل یار و همسر می کنند
کج نیندیشید ،فکر همسر دیگر نِی اند
از برای بچه هاشان، فکر مادر می کنند
من که میگم همونجا که من مردم تپل با گل روی سنگ قبرم میره خواستگاری
خدا نکنه شما اورا زنده بگذاری
ان شاالله که همیشه سالم و سلامت باشید در کنار همسر زندگی طولانی و سرشار از شادی داشته باشید. طبیعت انسان همینه.
البته مردان ما با زن مهربانن نه با ما.خدا حفظ شان کند از گزند روزگار
البته
کمتر مردی پیدا می شود که عمرش طولانی تر از خانم خانه اش باشد
دایی جان مرحوم پس از خاکسپاری همسر ۶۶ ساله اش تا ۹۶ سالگی زنده ماند دو بار ازدواج داشت که هردو به جدایی انحامید.هیچ زن به وفای زن اول پیدا نکرد عاقبت در تنهایی از پله سُر خورد و با پای شکسته مدت دوماه در بستر بود تا به رحمت خدا رفت.فرزندانش می دانستند در دوری از مادرشان بارها گریه کرد.