من:«خوب وخوش و سلامت باشی عزیزم!»
تو : «با منی؟»
من:«آره باتو»
(تویی که حوصله ات سر رفته ،چون برنامه برای تعطیلی ات نداری،
نور بباره از آسمون زندگی ات ،امروز).
تاثیر میذاره ،خوش رو باشیم و گرم و صمیمی.
حواس مون باشه تفاوت است بین خوش برخورد بودن با چاپلوس بودن.
وقتی وارد خونه عموشون می شدند ،«نگه کردن عاقل اندر سفیه» عمو،باعث میشد سرخورده شوند ولی زن عمو صدیقه به پهنای چهره میخندید و می پرسید:« خوبی گل ام؟»
از عمو سوآل کردم :«چگونه میتونی ابرو هاتو ـ تا به تا ـ کنی و نیم نگاهی به بچه ها نندازی»؟کفت :«از بس میگن فرق میذاری،«ظلم بالسویه عدله »
یادش بخیر، آدمایی که میشد با دل خوش رفت خونشون دیگه نیستن. جوونها اهل رفت و آمد نیستن
خیلی وقتا یه لبخند همه مشکلهامون رو حل میکنه. یه لبخند صمیمی و از ته دل
معروفه «ما برای روی باز کسی می ریم خونه اش, نه برای در باز خونه اش »/