خطر از بیخ گوش من گذشت

روز چهار شنبه ،به لطف خدا خیلی زود متوجه شدم نوه شیطون بلای من رفته تو بالکن و از چارپایه رفته بالا تا از طبقه  چهار برادرش کف حیاط مجتمع را صدا بزند وگرنه معلوم نبود چه سرنوشتی در انتظارم می بود.خدایا نوه ها را فقط برای تماشا شدن به نزد من بیاور نگه داری از اونا برام سخته.ماشا الله به تند و تیزی (فرز بودن و چالاک بودن اونا).

خدا برای من نور چشمانم را محافظت بفرما.

دختر نیم وجبی به قول خودش بزرگ(چهارساله)لحظه ای بر زمین نمی نشیند با عروسک بازی کند.پا به پای برادر ده ساله اش دویدن و پریدن را تمرین میکند .خدا را شکر همسایه طبقه زیرمان کانادا تشریف دارد و گرنه شکایت( سلب آسایش )،به مدیریت می برد.

دیروزپنج شنبه بار ها خوابیدم(چرت زدن)و بیدار شدم تا جبران خستگی چهرشنبه (از 8 صبح تا هشت شب)بشود.

پسر جان به صرف صبحانه تشریف آوردند و بعد شام بچه ها را بردند شاید مادرشان خستگی دفاع از پایان ناه را در کرده باشد.

(روز سه شنبه قبل از دفاع از پایان نامه ،با ماشین ،تو بلوار دانشگاه ،چپ کرده بود وپس از  برخورد به درختچه  وسط بلوار دانشگاه متوقف شده بود).خدا را شکر همه چی به خیر گذشت.