قدم دومین ماه بهار بر شما مبارک

سلام.

ماه اردیبهشت آمد و من متوجه اومدنش نشدم از بس سرم مشغول نوه زیبای کوچولو(دختر) بود .براش قصه صوتی گفته بودم و  فرستاده بودم ،گوش داده بود و از حفظ شده بود(نصفه /نیمه).مامانش می گفتند هر شب تا به قصه با صدای شما گوش نکنه، خوابش نمی بره.البته که تا حدودی دلگرمی دادن به من بود، چون یه شب خونه شون ماندم(بنا به اصرار نوه بزرگترم«پسر»)و دیدم تا دوازده شب مشغول دویدن و بازی کردن اند و موقع خواب بیقراری پیدا می کنند.خدا این بچه ها را، در زمانه حاکمیت دنیای مجازی ،به آرامش برسونه.هر آنچه طی مدت دو روز و نصف سعی کردم القای خونسردی  و آرامش کنم به این دو بچه، نشد که نشد.مادر و پدر هر دو سخت مشغول کار با کامپیوتر و برای از سر خود وا کردن شان ،اون دو بچه را هم با بازی های کامپیوتری آشنا کرده اند .لا به لای بازی بهاموبایل ، کمی هم میدوند و لگو بازی هم میکنند.حیاط سبز و خرم(محوطه واحد شان ) را با چیدن گل های خود رو دوست دارند,  ولی کمتر به آنجا سرک می کشند.دیشب که به خانه بازگشتم خسته بودم از بی نظمی در خوردن داروهام.

پزشک محبوب من(فوق تخصص خون)در بستر بیماری افتاده و چاره ای ندارم جز تغییر دادن او.

دعا  می کنم بهبود یابد و به درمان بیماران خود مشغول شود.

این هفته بیشتر پیاده روی کرده ام.