سفر معنوی بعد از دوسال

سلام.از حرم امام رضا(ع) صدای منو می شنوید.اسم تون  ا بدین از دعا جا نمونید .خودم یه لیست دستم دارم که براشون دعا کنم از وبلاگیست های آشنا.هر کس متکبره  و باورش نمیشه، دعا کار ساز باشه ،اختیار داره نگوید.

دعایی کنیم به هم دیگه.کمترین خاصیتش ،یاد هم باشیم.خیر خواه هم باشیم.اگر خدا منت بگذاره و به  آبروی زائران آرزومند ما را نیز در زمره مستجاب الدعوه ها بگذارد زهی خوش بختی.دور برم زیبا رویانی را می بینم که با خلوص  از خدا طلب آرزوهایشان را می کنند.

پسرم به مدت چهار روز مرا همراه خود آورده ،همسرم و نوه هام و عروسم کمکم کرده اند سختی سفر را تاب بیاورم.دعا کنید دعاهایی ناب به ذهنم برسد مث گذشته هایی که خواسته هامو دریافت کرده ام.امروز زنی در حرم به من می گوید تو دعا کردن بلدی به من نیز دعا کن.بلدم؟!؟!گفتم عزیزم!بلد بودن نمی خواد.آرزو از دلت عبور کند بر آورده شده است.من دیدم نازنین دوستم مشهد است .آرزو کردم من نیز بیایم.پسرم پدرش را واداشت همراهش باشد به اتفاق من.تا روزهایی خوش داشته باشند نوه ها و او قبول کرد.من از سفر کردن هراس داشتم.چون  در خوردن داروهام دچار فراموشی می شوم.امروز روز سوم است که  حواسم جمع است.روزهای تان نورانی باد خواب شبهای تان با آرامش باد.بدن تان سلامت و روان تا معندل و آرام باد