نوشتن مکنونات قلبی باعث برون ریزی احساسات می شود.حمل بار احساسات اعم از شادی و غم انرژی بر است.چه بهتر که برون ریزی شود و احساس سبکی رخ دهد .بعضی ها واژه ای نمی یابند تا با آن پرده از راز دل بر دارند بعضی می ترسند واژه نتواند عمق حرف شان را بیان کند ولی بعضی وحشت دارند از نوشته شان علیه خودشان بهره برداری شود.اگر کسی را مسخره نمی کردیم اگر دست نمی گرفتیم اگر رحم داشتیم چه بسیار کسان می نوشتند.سهیلا طبع شعر دارد در اینستا با همون طبع قشنگ ترین نوشته ها را برای مادر و پدر و پسرش می نویسد دیروز دیدم با سگ پشمالو و کوچولوش در کنار زاینده رود عکس گرفته و در وصف وفای اون نوشته.عکس جالبی گذاشته بود و نوشته متناسب با منظره و خودش و سگش گذاشته بود ولی زیر ائن پیام هایی از دوستانش دیدم که بیم دارم کمتر بنویسد.سهیلا دکترای خود را از شهر شعر و ادب شیراز گرفته و پسرش را به خارج فرستاده مطمینم احساس تنهایی می کرده که نوشته هاش رنگ و بوی خاص داره.
دلتنگی و عشق آدم را شاعر میکنه
بله موافقم
کلا اینستا مکان بی رحمی است . اگر کسی توان قضاوت شدن رو ندارد نباید پایش را بگذارد
موافقم