سری که درد نمی کندرا ،...نمی بندند

این مرد ۳۸ ساله، از همسرش  در یه دوستی بین  دانشگاهی کم کم خوشش آمده و علیرغم رضایت والدینش(موافقت ) ازدواج کرده و مهریه هفتصد سکه ای  خانواده همسر را ،با جان و دل پذیرفته.پس از ازدواج پی برد همسرش و مادر و خواهر او،اختیار  زندگیش را کاملا در چنگ دارند و کوچکترین تحرکی خارج از کنترل آنان نمی تواند داشته باشد،با وحود داشتن یک پسر ده ساله و یه دختر دو ساله ،پارسال ،ا ز زندگی مشترک  خود را بیرون کشیده و وکیل گرفته تا جانش را رها کند،از بخت بد امسال همسرش مبتلای به اُمیکرون شده و در وضعیت بدی به سر می برد،هر دو بچه اکنون در خانه مادر بزرگ شان(مادر آقا)از در و دیوار بالا می روند و زمین و زمان را به هم میدوزند.آقا تحت درمان بیماری افسردگی و همسرشان تحت درمان بیماری خُلقی،فاز مانیا به سر می برند.هنوز به بنده اجازه اظهار نظر درباره مشکلات خود را نداده اند.