ما را به سخت جانی خود ،این گمان نبود

پس از سال ها  کار در بخش بیماران روان ،در سمت مرًبی پرستاری به همراه دانشجویان حضور یافتن از من چه ساخته است؟

من رنج بیماران و خانواده های شان را ناظر بودم و ترس دانشجویان را پناه بودم،

در حالیکه در زندگی شخصی ،فشار های متعدد را تجربه می کردم.

خدا را شکر می کنم که اینهمه سختی کشیدن ثمر داد و امروز من به گونه ای هستم که....