روح مامان

این چند روزه(پنج شنبه و شنبه ),روح مامان لطف کرده و در خواب بنده  را نوازش فرموده.چقدر مامان برام عزیز بود ولی نتوانستم مانع انتقالش ازین جهان به عالم آخر شوم.

صبح های زود بعد راه پیمایی روزانه به دیدنش می رفتم.می گفت دیشب که تنها بودم لقمه غذا راه گم کرد و نزدیک بود امروز صحنه تلخی ببینی.می دانست عاشقانه دوستش دارم.بهش می گفتم کاش همسرم بودی اینقدر آرام جانی.نمی گفتم :(کاش همسرم همچون تو آرام جان بود.)

خوش به حال مامان که اینقدر عزیز دل من بود.کاش دوتا پسرم هم مرا بسیار دوست داشته باشند.هر دو پسر بعد از بوسه ای بر گونه ام سوآل می کنند:« خوبی مامان؟»ولی نه بیشتر.و من به همین هم راضیم.البته گاهی هم میگن:«همیشه بمانی،مامان».

چقدر خوبه عشق در خانه ها جریان داشته باشد.

مادر عروس خانوم مان جمعه در باغ شان مهمان مان کرد به صرفه قیمه بادمجان و کوکو سبزی.دستش طلا باد که هنرمند است در پذیرایی از مهمان ها.نوه خوشگل های خودش و من در حوض(آب نما) کلی آب بازی و ورجه وورجه کردند به طوریکه سر سفره ناهار قادر به نشستن نبودند.ماشا الله به بچه ها که از بازی خسته نمی شوند.