ضرب المثل قدیمی:( بیگانه اگر وفا کند ، خویش من است)

داستان ضرب المثل :

   یکی بود ، یکی نبود . ماری بود و سوسماری . آنها با هم دوست بودند ؛ از  صبح تا عصر توی بیابان می گشتندو شب هم که می شد؛ توی یک سوراخ می خزیدند . 

نزدیکی های آن ها ،موشی لانه داشت . موش با هوش که همیشه می ترسید یک وقت  آن دو تا چشمان شان به موش و بچه هایش بیفتد و کارشان زار شود .

موش خبر داشت که مارها از خوردن موش لذت می برند .

 در کنار آنها ، موجود خطرناک دیگری هم زندگی می کرد که دشمن مار و سوسمار به حساب می آمد . (خار پشتی )

که دلش برای خوردن یک مار و سوسمار خوشمزه ، لک زده بود . 

از قضای روزگار ، یک روز خار پشت از جلوی لانه آنها عبور کرد و صدای مار و سوسمار را شنید .

بسیار خوشحال شد و به فکر شکار آنها افتاد . با این فکر به لانه آنها حمله کرد و مار بیچاره و سوسمار بخت برگشته دشمن را بالای سر خودشان دیدند و به سرعت به طرف صخره ها خزیدند .

 سوسمار که تند تر از مار حرکت می کرد؛ شکاف سنگی را پیدا کرد و خودش را توی آن چپاند . مار هم به آن شکاف سنگ رسید و به دوستش گفت : کمی جمع و جور شو تا من هم بیایم توی شکاف سنگ پنهان شوم.

سوسمار گفت : شکاف سنگ باریک است و دیگر جایی برای تو نیست . مار گفت :  اگر کمی خودت را جمع کنی برای من هم جا هست ؛زود باش ؛عجله کن الان  است که خار پشت برسد و مرا بخورد . سوسمار گفت : پس زود باش فرار کن . اگر تو فرار کنی و دنبال تو بیاید ؛ من هم  از شرش خلاص می شوم . هر چه مار التماس کرد؛فایده نداشت.

سوسمار میگفت : هر کس باید به فکر خودش باشد .

موش هم ،   حرفهای مار و سوسمار را   می شنید .

موش کجا بود ؟ توی همان صخره لانه داشت . دلش برای مار سوخت و با خودش گفت : از جوانمردی به دور است که به او کمک نکنم . با این فکر مار را صدا کرد و گفت : هر چند تو دشمن موشها هستی ، اما اگر قول بدهی که با من و بچه های من،  کاری نداشته باشی ؛  تو را در لانه ام پنهان می کنم . مار قول داد و به لانه موش خزید ، خار پشت رسید به دم در خانه موش؛ولی هرچه گشت مار و سوسمار را پیدا نکرد و به لانه خود برگشت .

وقتی آبها از آسیاب افتاد ؛ سوسمار از شکاف سنگ بیرون آمد و مار را صدا کرد و گفت : بیا بیرون . خطر رفع  شد؛ یکی ازآن  موش ها را خودت بخور و یکی را هم بینداز پایین ،تا من بخورم . مار گفت : برو ؛ برو ؛دیگر هیچ دوستی و رفاقتی میان من و تو وجود ندارد . من می خواهم با موش دوست باشم .

 سوسمار خندید و گفت : ما هر دو خزنده ایم . موش با ما بیگانه   است .

مار گفت : تو بی وفایی .ولی  موش با وفا است . من هرگز به او و بچه هایش آسیبی نخواهم رساند . 

دل موش آرام گرفت . 

و از آن به بعد هر وقت بخواهند ارزش وفاداری را مثال بزنند ؛ می گویند:

                                                                                       ( بیگانه اگر وفا کند خویش من است ) .