متظاهر
از اول که ازدواج کردم،متوجه شدم همسر به بعضی ها انگ می زنند :«تظاهر میکنه».چون قصد نداشتم امر به معروف یا نهی از منکر کنم یا چون خودم را وکیل و وصی کسی به حساب نمی آوردم ،حرفی نمی زدم و تو دلم می گفتم:« به همین خیال باش»تا اینکه ایشان فرمودند :«مردانی که قربان - صدقه همسر میشوند ،تظاهر به عاشق بودن می کنند و آنان که متظاهر نیستند ،در عمل مردانی وفادار به همسر و فرزند هستند و حاصل زحمات شان را بی منت برای استفاده آنان در اختیارشان میگذارند ولی غافل از آنکه زنان دوست دارند بشنوند عزیزند و چشم بصیرت ندارند سره را از ناسره تشخیص دهند».خوشحال شدم که همسر خواهرشان را مثال بزنم که برای خوشایند برادرهای همسرش می فرمایند من فقط سبزی خوردن را از دست همسرم قابل هوردن میدانم. که حرفشان اصلا ظاعر سازی نیست وحق با ایشان است.گفتم آدم خوب فرق دوغ و دوشاب را متوجه است و باید بر زبان آورد تا قدر دانی معلوم باشد.وخستگی از تن خواهرتان در آید،به این میگن درک متقابل.
در عوض شما بی دریغ ، زبانی محبتتان را نثارشان میکنید؟
راه میرید و قربون صدقه شون برید؟
باور کنید یاد میگیرن
نه که یاد بگیرن قربون صدقه برن... یاد میگیرن حالا که به زبان نمیارن یه مدلی برای ابراز پیدا کنند که دلتان را به دست بیاورند
من هم کم تر بیان میکنم
رضوان جانم اینا همش حرفای تپله
هرچقدر بیشتر از جناب همسرتون مید بیشتر متوجه شباهتشون میشم
یعنی هیچ امیدی به بهبود نداشته باشم؟؟؟
نقش آموزش ایفا کردن شان را بیان می کنم.
همه آدمها دوست دارن دیده بشن و بهشون محبت بشه. گرچه برای بعضی آدمها تشکر زبانی واقعاً مشکله و تمرین ندارن، باز هم باید برای تغییر عادت تلاش کنند چون هیچ آدمی علم غیب نداره که در سکوت از عواطف پنهان فرد مقابل باخبر بشه. هرچند من تا حدودی هم موافقم که زوجهایی که خیلی زیاد نمایش خوشبختی دارن چیزهایی رو دارن مخفی می‌کنن که در سکوت پیدا میشه، البته نه همیشه.
در مذمت تظاهر ،لیشان آموزش میدن.مبادا دامن‌گیر مان شود
شما که می دونید بعضیا تیپ شخصیتشون هست
به یک نفر گفتن: چرا از غذای خانمت تعریف نمی کنی و ازش تشکر نمی کنی؟
گفت: همین که می خورم و ایراد نمی گیرم یعنی دوست داشتم دیگه!
خخخخ
متاسفانه زبان در دهان قادر به گردیدن نیست تا واژه ای را بیان کند
,!