جلسه دعا

سلام،با دعای خیر برای اهالی وبلاگستان روز خود را آغاز میکنم.

همه ما به خیرخواهی دیگران نیاز داریم.آنکس که برای ما خیر میخواهد در کمترین حالت قصد شر رسانی ندارد.اگر در پیشگاه پروردگار رو سفید باشد دعای خیر او ما را سود می  رساند.

یه روز تو بخش روانپزشکی راه های غلبه بر خشم را آموزش دادم برای بیماران کمی بهبود یافته.دانشجویان هم بودند ،راه های غلبه بر خشم را هم سرچ گوگل کرده بودم و فقط جملات آن را دستکاری کرده بودم و همه را به خود نسبت داده بودم مثلا گفته بودم وقتی خشمگین میشیم ممکنه تلافی کر را تو دل کور در بیاریم منصف باشیم جا به حایی خشم درست نیست ما خود قربانیان اینگونه خشم ها هستیم بیاییم کمی فکر کنیم چه گناهی داره بچه مون که پناهی نداره؟وقتی از دست همسر مون عصبانی هستیم کاسه و کوزه را سرش بشکنیم؟فقط پناهی جز آغوش خودمان نداره می دونیم چاره ای نداره وبه خودمان پناه میاره.

مثلا خواسته بودم بومی سازی کنم(به زبان محاوره گفته باشم),بعد که چندین راه کار را آموزش دادم احساس کردم بیماران را خوش آمده (خوش شان آمده).گفتم به عنوان دستمزد م،دعای خیر کنید زیرا دعاهای شما مستجابه .نشان به ان نشان ،گیر و گرفتاری هایم در نوروز آن سال(جلسه مون اخرین روزهای اسفند بود)برطرف شده بود.

دعا کنید خانم زهرا کربلایی هم مشکلاتش حل شود زیرا گیر و گرفتاری دارد.

دعا کنید  دانشجویان موفقیت تحصیلی نصیب شان شود.

دعا کنید بی خانمان ها ،سرپناه پیدا کنند.

دعا کنید بی همسر ها،ازدواجی موفق کنند.

دعا کنید گرفتاران در منجلاب  فساد اخلاقی  رهایی یابند.

دعا کنید گرسنه ها سیر شوند.

دعا کنید بیماران شِفا یابند.(اللهم اشف کل مریض)