زونا گرفته

طفلکی ،مبتلا به زونا شده.درد شدیدی را متحمل میشه.پردنیزولون ۵ میلی گرم(هر شش ساعت) ،سِفکسیم «mg ۴۰۰»چهارصد( روزانه) و آسیکلو ویر (mg ۴۰۰)هر (شش ساعت) و استامینوفن ـ کدئین هر( هشت ساعت), برایش تجویز شده ؛ و پرستاری  کردن دقیق،نوشیدن مایعات فراوان،استراحت،هم توصیه شده است.

از دیگر علائم اش  تب ،بی حالی و خستگی(علاوه بر درد شدید)

سمت چپ صورت(پیشانی و چشم چپ)،درد عمقی جمجمه و چشم چپ،(دردی دیوانه کننده)تاب و توانش را گرفته.امروز بعد از ده روز کمی تا قسمتی بهتره.(همش درمان ها متمرکز بر چشم چپ بود ،نگو زونا عامل اصلی بوده).

آخه مرد!،به تو میگم روزه نگیر،میگه :«بهانه خوبیه , آدم لاغر شود»،میگم :« نیت روزه مهم تر از خود روزه است ،» محض عبادت روزه میگیرند نه برای لاغرشدن،خَسِرَ الدنیا و العُقبی میشی مرد!یا از من پنهان می‌کنه یا عادتیه که نمیشه از سرش انداخت میخواد من متوجه عاداتش نَشَم.

(عِرضِ خود می بری و زحمت ما میداری).

با من در یه خونه است  ،ولی به ساز خودش می ر قصه،بهش میگم :«به این نمیشه گفت :زندگی».

دیروز حین برگشتن از آزمایشگاه ، با خدا مناجات می کردم«خدایا گناه داره،رحم اش کن،درد شدیدی داره متحمل میشه،می ترسم عنان صبر از دست بدهد».

امروز صبح گفت :«بهترم،درد سبک شده»,خدا را شکر می کنم.

ده روز رنج کشید،یکی باید مانعش شود،شاید کمی به خودش استراحت دهد.اسم اختلال روانی اش «بلوغ افراطی» است.همواره مشغوله ،کار برای خودش جور می کنه،بیکاری احتمالا باعث احساس گناه در او میشه،فیلم دوست داره تماشا کنه ،آهسته و پیوسته در حرکت است.

کاش زندگی خوبی داشته باشد.جالبه که دلتنگ بچه ها میشه،عشق ورزیدنش به نوه هاش دیدنیه.کاش خدا، دعاهای منو، در حقش مستجاب کنه،چون نگرانی برای من سَم است.گاهی تماشایی به نظر می رسد،زیبایی چهره اش را از پدر و مادرش، توآَمان به ارث برده،با این وجود خودش را شایسته حلوا حلوا شدن نمی دونه،حق خودش را می شناسه،گاهی با تلخ ترین کلمات ،آزارش داده ام ،خدا منو ببخشد.