در التهاب آزمایش خون

ساعت ۵۰۳۰ صبح از خواب ناز بیدار شدم(یعنی ،چه خواب خوبی!).

به کدام خوابها میگن خواب خوب؟(بماند).

برای ادای فریضه( !)نماز صبح عجله کردم،چون کمی تاقسمتی وقت ،تنگ بود.

به یادم آمد دستور آزمایش خون دارم،لباس پوشیدم و به سوی

 آ زمایشگاه ،سلانه سلانه،قدم زنانا (آخه ساعت شش و ربع بود) 

بعد از ربع ساعت طی طریق کردن،جلوی آزمایشگاه بودم ولی کمی زود رسیده بودم و می بایست سه ربع ساعت دیرتر می رسیدم.پس شروع کردم قدم زدن در خیابان منتهی به پارک ، تا تکلیف پیاده روی صبحگاهی روشن شده باشد.

سر ساعت هفت و ربع ،پذیرش آزمایشگاه  صدا زدن شما ره ۳،به باحه یک.شماره را نشان دادم و کارت ملی خواست ،نشان دادم و اسم و فامیل را چک کرد ،بعد فرمود ،«اریترو پویتین؟»نداریم ،برو آزمایشگاه مرکزی.

آه از نهادم برآمد  ،بعد از یکساعت معطلی با زبان روزه؟

راه افتادم رفتم ایستگاه اتوبوس.سوار شدم.رسیدم آزمایشگاه مجهز شریفی.دوباره گرفتن نوبت،دوباره نشستن تو صف،تا اینکه ساعت هشت و ربع ،خوشحال و شادمان برگشتم خونه،تو راه، خرید سبزی و میوه را هم انجام دادم. دیدم خیابان جلو نانوایی شلوغه ،تعجب کردم.گفتند اینحا پیرمرد کهنسالی،زندگی را بدرود گفته.