دغدغه های افراد
خانمی تو در یکی از پست های وبلاگ شون نوشته بودندوقتی جوان بودیم تنها دغدغه مون یافتن سواری بود که بر اسب سفید به سوی مان خواهد آمد،ناگهان به ذهنم چند فکر خطور کرد دغدغه چیه؟دغدغه ما در جوانی چی بود؟تنها دغدغه جوان امروز چیه؟اصلا جوان و پیر نداره دختر و پسر نداره زن و مرد نداره دغدغه آدمای دور و بر مون چیه؟مثلا همین من دغدغه دیروز ام چی بود؟آیا الان دغدغه ای دارم؟
یه ادبیاتی تو دوستان من هست باید ازش بپرسم آقا دغدغه یعنی چی؟برام یه انشا راجع به دغدغه بنویس،گفتم انشا یادم افتاد به معلم کلاس نهم مون خانم اخوان حریری دانشجوی دانشگاه بود و دوشنبه ها بعد از ظهر میاد مدرسه مون زنگ انشا را پر کنه .خیلی جدی بود انگار از بس دخترای نوجوان بهش می گفتند شما چقدر خوشگلی بدش اومده بود من هم کور نبودم می دیدم چقدر لطیف و سفید و قشنگه در مقایسه با دیگر معلم ها ولی خب اینقدر پر رو(شایدم با عاتماد به نفس )نبودم که بر زبون بیارم فقط تماشاش می کردم و نگاهم تحسین آمیز بود او از همین نگاه تحسین آمیز من خوشش اومده بود چون هر هفته که میاد کلاس ما اول نفری که صدا می زد انشا بخونه من بودم با خودم میگفتم هفته دیگه انشا نمی نویسم چون منو صدا زده خطر از سرم پریده ولی دوباره صدام می زد موضوع های انشایی که میداد هم یه کلمه ای بود مث همین دغدغه .مث اون کلمه آزادی که پشتش یه عالمه حرفه ولی مردم بر زبون میارند مث کلمه عشق که بعضی ها فورا وارد تفسیرش میشن میگن عشق الهی (لایتناهی)انگار جیز است.
خلاصه از بحث دور نیفتم یه روز که خانم اخوان منو صدا زد گفت بیا انشا بخون و من ننوشته بودم دفتر سفیدم را برداشتم و از رو صفحه سفیدش دوتا خط خوندم و بهانه آوردم من زیادتر به ذهنم نرسیده گفت برو بشین هفته ای دیگه خوب روش فکر کن بیا بخون همین بلا ها سرم اومد که وقتی تو دانشگاه یه معلم ایدئولوژی اسلامی به من فرمود برو راجع به صراط مستقیم مطلب بنویس بیار بده به من اشکم در اومد وگفتم خدا به فریادم برس خب صراط مستقیم که یه معنی بیشتر نداره راهی که راست هست .
اما در پایان هفته از کتاب ها تفسیر و کتب مذهبی هشت صفحه نوشته بودم حیف که من هرچی نوشته ام را در کتابخانه خاک گرفته ای جا دادم تا فکر کنند بازیافت شود به درد بخورتره و دیگه آثاری از نوشته های خود ندارم بگذریم
داشتم چی می گفتم؟
آهان دغدغه
دغدغه امروزم این بود
امروز چی بنویسم وبلاگم به روز شود
