اینکه پسر شما تمایلی به تعامل با همسر دوم شما ندارد، کاملاً قابل درک است. این نوع موقعیت‌ها می‌توانند چالش‌برانگیز باشند و ممکن است برای فرزند شما دشوار باشد که با فرد جدیدی که وارد زندگی شما شده، ارتباط برقرار کند. واکنش‌هایی مانند این معمولاً ناشی از احساسات مختلفی هستند، از جمله احساس وفاداری به مادر اصلی، ترس از تغییرات جدید یا حتی احساس ناآرامی نسبت به حضور فرد جدید در خانواده.
در این شرایط، بسیار مهم است که به احساسات پسر شما احترام بگذارید و به او زمان بدهید تا خودش را با تغییرات جدید وفق دهد. شاید مفید باشد که با او صحبت کنید و احساساتش را درک کنید. به او اطمینان دهید که هیچ چیزی در محبت و توجه شما به او تغییر نکرده و این تعاملات جدید، به هیچ عنوان به این معنا نیست که او جایی برای شما ندارد.
ممکن است لازم باشد تا همسر دوم شما هم کمی صبر و درک بیشتری داشته باشد و تلاش کند تا به تدریج و با احترام به مرزهای احساسی پسر شما، رابطه‌اش را با او شکل دهد.
اینکه شما در این شرایط نقش میانجی را ایفا کنید و فضای باز و صادقانه‌ای برای گفتگو ایجاد کنید، می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند.
