محبت و احترام دو نیاز روانی ماست.

دیروز برای پنجمین مرتبه رفتم فیزیو تراپی دست  راستم(که دفرمه  شده).خانم فیزیوتراپیست با سابقه است.میگه نوار عصب(نوار عضله)نداشته باشی که نمیشه.برو دکتر مغز و اعصاب (دستور فیزیو تراپی را پزشک ارتوپد نسخه کرده).تا ام.آر.ای(M.R.I)را ببینم.

تو روحیه ام اثر خوب داشته.شاید چون خانومه بینهایت زیباست ،شاید چون برای سلامتی ام دارم تلاش میکنم،شاید هم چون به من احترام میذارن.با شوق شال و کلاه می کنم و میرم.چون ساعت دوازه تا یک و نیم وقت دارم ،تدارک سفره ناهار گردن همسر جان می افته.وقتی می رسم خونه ،دوش آبگرم و بعد ناهار .خوشحالی این روزا زاید الوصف است.کاش همیشه اینقدر تحویل گرفته می شدم.خوبی این برنامه اینه قدم هم می زنم.فردا  قراره بریم باغ بابا و مامان مریم(همون که ماه محرم فوت شد در جوانی ومتولد 65 بود).

عروس خانوم ها روز دوشنبه و سه شنبه خونه من به ناهار و شام دعوتند.تا اون  روز انرزی ذخیره کنم.(عین مورچه ها که برای زمستان شان آذوقه جمع می کنند ؛دارم وسایل لازم را خریداری می کنم.).