ترمه و اطلس بیارید
سلام.امروز تولد زهرا ،(دختر عموی پسرام)، است.همسرجان و برادرش در حال تدارک دیدن جشن ۴۰ سالگی این خانم ،( مادر دو بچه ، نوه های عموی پسرام) هستند .این عمو ، زندگی مرفهی داشته و این دختر ، اولین فرزندش است.
آخرین(سومین)فرزندش هم ، اسفند عروس شده،با احتساب دو تا (دختر) نوه پسری می شوند ، تعداد شش دختر از نسل ( آقا عمو) اویند .عاشق دختراش و نوه هاش است.
جشن عقد پسر دومم ، نتوانسته بود بیاد و همسرجان هم می خواست تلافی کنه و عقد دختر دومی اش ترود.باورم نمی شد که سرما و برف و باران مانع شرکت در جشن پسرم شود.جالبه که بیشتری بحث و مجادله بین همسرجان و این برادرش هست و بیشترین همکاری و مشارکت برای برنامه ریزی در خانواده مادر شان نیز هم.گرچه گیتار زدن را تجربه کرده ، امسال بیشترین ملاحظات را در ایام سوگواری حضرت علی(ع) را هم داشته.همسرش به نیکی ازش یاد می کنه،مادرش هم از همه فرزندانش بیشتر دوستش داشته و بچه هاش وقتی بیمارستان بستری بود عاشقانه (همچون پروانه ) گرد بسترش می چرخیدند.به هنگام خرید جهیزیه برای این دخترش (سال ۱۳۸۶) به همسرشان فرموده بودند،به دخترم فرصت بده با حوصله لوازم زندگیش را انتخاب کنه ،هول اش نکن،باهاش بازار برو و پا به پاش صبوری کن تا در زندگی با وسایل زندگیش عشق و حال کنه.(چون همسرش از مته به خشخاش گذاشتن دخترش،سر تک تک وسایل زندگی ، خسته شده بود ).
امان از اختلافات بین افراد خانواده همسر. خانم ها بیشتر رنج می برند به نظرم.
حق با شماست.خدا همه را با هم مهربان کند.
چه خوب که عمو سه دختر داشته و از داشتنشان خوشحال بود. گاهی خانواده ها منتظر پسرند
لیلی جان !عمو دو دختر و یک پسر دارند ولی دو دختر از پسر و دختر بزرگ خود ( چهار نوه )دارند.
این توجه های ریز و پر محبت هست که آدم هارو متمایز میکنه
